De Profundis 1950
Wij zijn 't geslacht, dat als verloren
In twist en tweedracht werd geboren,
Gekneusd door leugen, nijd en haat
Geschonden reeds bij 't eerste bloeien,
Geketend met zovele boeien
Aan oorlog, misdaad en verraad.
Wij droegen 't juk van dictatoren,
Wier tanks, machines en motoren
De mensheid joegen in de dood;
Nog zijn er honderden miljoenen,
Die men kastijdt met schorpioenen
En die men stenen reikt voor brood.
Nog is die gesel niet bezworden,
Nog bouwt men voort aan Babels toren,
Nog triomfeert de brute trots;
Maar onweerstaanbaar groeit van binnen
De drang in ootmoed te herwinnen
De vrijheid van de Kind'ren Gods.
Wij willen zijn als 't rijpend koren,
Dat uit de diepgeploegde voren
Omhoog wast naar de reine lucht,
Om daar het ons geschonken leven
Opnieuw aan and'ren door te geven
In overvloed van gulden vrucht.
Heer Jezus wil de beê verhoren
Der uwen, doe Uw vreê weer gloren
In dit verloren paradijs,
Reik ons in Godlijk mededogen,
Wanneer wij falen in ons pogen,
Uw handen. Kyrie eleis!
Jan Westen
21 Mei 1950
(Voorgedragen door Matty Arends op de algemene vergadering van de 27e Katholiekendag in de Harmonie te Groningen op 4 Juni 1950)
Geen reacties